Hoe laat is het?

Al meer dan een half jaar is de vraag van de dag ‘Hoe laat is het?’ als we samen aan tafel zitten. Gedurende het anderhalve jaar daarvoor oefenen we aan de keukentafel altijd de tafels met de theedoos. Nu dus ‘Hoe laat is het?’. Eerst deden we dat met het schema stap voor stap samen. Dan lukte het met het schema stap voor stap alleen. Nu lukt het redelijk zonder het schema met de stappen in haar hoofd.

Vakantie en we zitten in de auto. Ik vraag ‘Hoe laat is het?’. De klok toont 17:58. Ik hoor haar luidop denken: ’17 is vijf uur, het is vóór, dan moet ik 60 min 58 doen, dat is 2. Het is twee voor vijf’. Ik zeg: ‘Heel goed, nog maar één klein foutje. Dat je bij vóór het volgende uur moet nemen.’ Zij: ‘Ah, ja!’.

We lachen samen dat ze nu de klok na al dat oefenen bijna kent. En dat dit foutje eigenlijk niet zo erg is want dan ben je later gewoon een uurtje te vroeg, bijvoorbeeld als je de bus moet nemen of naar een feestje moet. En dat ze met haar verstrooidheid en getreuzel dan toch net op tijd zou zijn.

‘Hé, mama, dat is toch geweldig dat het met al mijn totaliteiten samen gewoon goed komt!’ Dat is écht geweldig! Ik vind haar geweldig!